چکیده

حوزه «تربیت معلم» زبان انگلیسی نیز به مانند دیگر حوزه های «آموزش زبان انگلیسی» از رویکردهای انتقادی و در راس آن «آموزش انتقادی» تاثیر پذیرفته است. آموزش انتقادی که ریشه در دیدگاههای هنجارشکن نویسنده شهیر برزیلی پائولو فریره در دهه 1970 میلادی دارد، واکنشی قوی در برابر جریان رایج در حوزه آموزش زبان انگلیسی برشمرده می شود که در دو دهه اخیر جایگاهی قابل توجه در این حوزه یافته است. در حالی که رویکرد آموزش رایج به آموزش زبان انگلیسی به مثابه فعالیتی صرفا آموزشی می نگرد و خود را تنها مرجع مشروع برنامه ریزی، تهیه موارد درسی، تربیت معلم، ارزشیابی و ... معرفی می کند، رویکرد آموزش انتقادی، آموزش این زبان را نه فعالیتی صرفا آموزشی بلکه فعالیتی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نیز برمی شمارد که توجهی خاص به ویژگی هایی چون ارتباط، تناسب و مقبولیت اصول و روش های آموزشی در بخش های مختلف آموزش این زبان و از آن جمله تربیت معلم دارد. با توجه به اهمیت این رویکرد، در این مقاله ضمن معرفی آن، ابتدا به ضرورت و منطق بهره گیری از این رویکرد در حوزه تربیت معلم در عصر حاضر که هدف آن تبدیل معلم زبان انگلیسی از یک انتقال دهنده صرف و منفعل دانش زبانی به یک عنصر فعال و خودباور در آموزش زبانی و اجتماعی فراگیران و پروراننده هوشیاری زبانی و فرهنگی آنهاست، اشاره می شود. در ادامه نیز به چرایی کم توجهی به آن در برنامه تربیت معلم زبان انگلیسی که عمدتا ریشه در غلیه رویکردهای رایج موسوم به لیبرالی بر برنامه آموزش زبان انگلیسی در ایران دارد، پرداخته می-شود و سپس به پیامدهای متعدد این روند اشاره خواهد شد.

کليدواژه ها

آموزش انتقادی، تربیت معلم، زبان انگلیسی، هوشیاری انتقادی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
Hossein Davari , 1398 , آموزش انتقادی: حلقه مفقوده در برنامه تربیت معلم زبان انگلیسی در ایران , اولين کنفرانس بين المللي مطالعات زبان انگليسي