چکیده

نقش ترجمه در کنشگری سیاسی و مهندسی ایدئولوژیک اذهان عمومی ‌‌مخاطبان هدف از طریق ایجاد تصویر مورد نظر «حامیان» و کنشگران سیاسی از فرهنگِ کشور و ملّت مبدا و هنجارهای سیاسی و اجتماعی مترتب بر آن از طریق انتخاب متون مربوطه برای ترجمه به زبان‌های هدف و نیز تولید و بازتولید روایت‌های منتخب و هدفمند در متون ترجمه شده از مهم‌ترین محورهای سیاست‌گذاری ترجمه در عصر جدید به شمار می‌رود. «دیپلماسی ترجمه» به عنوان یکی از مهم‌ترین مشتقات دیپلماسی عمومی در قرن حاضر نقشی غیر‌قابل انکار در تحقق اهداف یاد شده و در نتیجه پیشبرد سیاست‌های فرهنگی کشورها در میان دیگر ملت‌های جهان و مدیریت کنش‌های آنها در راستای منافع ملی مجریان این گونه از دیپلماسی ایفا می‌نماید. بر این اساس مقاله حاضر می‌کوشد با به کارگیری روش تحقیق آمیخته و مصاحبه با کارگزاران مربوطه، اجرای پرسشنامه محقق-ساخته با مشارکت رایزنان فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و تحلیل محتوای بانک اطلاعات محقق-ساخته‌ی تخصصی ترجمه‌های زین سو، ساختار، ماهیت و عملکرد نظام دیپلماسی ترجمه جمهوری اسلامی ایران طی سال‌های 1376 تا 1392 را بکاود و ضمن تبیین میزان اثربخشی ایدئولوژی دولت‌های حاکم در بازه یاد شده بر نحوه کنشگری نظام مربوطه بویژه در زمینه انتخاب متون برای ترجمه از فارسی به سایر زبان‌ها و مخاطب‌شناسی، آسیب‌های مترتب بر آن را شناسایی و تشریح نماید

کليدواژه ها

دیپلماسی ترجمه، ترجمه زین‌سو، دیپلماسی عمومی، کنشگری سیاسی، ایدئولوژی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
Amir Davood Heidarpour , 1398 , دیپلماسی ترجمه‌ی جمهوری اسلامی ایران: زمینه‌ها و آسیب‌ها , اولين کنفرانس بين المللي مطالعات زبان انگليسي