بررسی عوامل کنترل کننده رسوبگذاری پلاتفرم فارس در کرتاسه پیشین
Investigating the controls on sedimentation of the Fars platform in the Early Cretaceous
نویسندگان :
علی حسین جلیلیان ( دانشگاه پیام نور )
چکیده
توالی رسوبی کرتاسه زیرین پلاتفرم فارس (زاگرس خاوری) عمدتأ شامل سنگ‌های کربناته و همراهانی از واحدهای شیلی و مارنی است که ضخامت آن در بعضی نواحی تا 1400 متر می‌رسد. با وجود اهمیت فوق‌العاده این مجموعه رسوبی در ایجاد مخازن و پوش‌سنگ‌های نفت و گاز، در ارتباط با تأثیر عوامل مختلف زمین‌شناسی در تشکیل آن بررسی‌های زیادی منتشر نشده‌است. در این مقاله پارامترهای مؤثر در تغییر رخساره‌های رسوبی و ضخامت سازندهای فهلیان (نئوکومین)، گدون (هوتریوین-بارمین) و داریان (آپتین) در بخش‌هایی از زاگرس خاوری مطالعه شده‌است. یافته‌ها حاکی از حضور بوندستون‌های استروماتولیتی، گرینستون‌های اُاُلیتی-پلوئیدی، گرینستون تا پکستون‌های اوربیتولین‌دار، مادستون تا وکستون‌های بیوکلاستی و شیل و مارن در این توالی رسوبی است که در بخش‌های داخلی و میانی یک رمپ هموکلینال نهشته شده‌اند. مقایسه نقشه‌های خطوط میزان ضخامت و رخساره‌های سنگی کرتاسه زیرین منطقه فارس نشان می‌دهد که موقعیت عمیق‌ترین قسمت حوضه رسوبی با مکان بیشترین رسوبگذاری در آن مطابقت دارد. این موضوع، یافته مهمی است که فرونشینی اندک حوضه و فضای رسوبگذاری کمتر در بخش کم عمق دریای آن زمان (پلاتفرم) را بازگو می‌کند. علاوه بر این، همخوانی منحنی تغییرات سطح نسبی آب در پلاتفرم فارس با نمودار تغییرات سطح جهانی آب دریاهای کرتاسه پیشین نیز گویای نقش غالب سطح آب دریا به عنوان کنترل کننده اصلی رسوبگذاری این منطقه در آن زمان است.کليدواژه ها
پلاتفرم فارس، کرتاسه زیرین، حوضه زاگرسکد مقاله / لینک ثابت به این مقاله
برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :نحوه استناد به مقاله
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:علی حسین جلیلیان , 1402 , بررسی عوامل کنترل کننده رسوبگذاری پلاتفرم فارس در کرتاسه پیشین , هفتمين همايش ملي انجمن رسوب شناسي ايران
دیگر مقالات این رویداد
© کلیه حقوق متعلق به دانشگاه اصفهان می‌باشد.